O SCENACH PŁACZU:
Victoria: Scenariusz oraz fabuła mogą być utożsamione z moimi własnymi doświadczeniami. Staram się przez to wkładać siebie samą między gre aktorską. Czasami słowa i sentencje, po prostu doprowadzają mnie do płaczu.
Ale mam też inne sposoby. Na przykład myślę wtedy o smutnej muzyce lub historiach, które łamią serce.
O GRANIU:
Victoria: Raz czułam się naprawde przygnębiona kiedy nie mogłam zdać (zagrać roli poprawnie) mimo, że wiele razy próbowałam.
Reżyser: Obserwowałem ją od pierwszego dnia ponieważ wcześniej ze sobą nie współpracowaliśmy, chciałem zobaczyć cokolwiek w czym ona jest dobra, i nie myliłem się, nie wybrałem do tej roli złej osoby.
Vic: Aktualnie, byłam bardzo zdenerwowana i płakałam. Jeżeli nie jestem usatysfakcjonowana sobą, jak moge usatysfakcjonować innych? Drugiego dnia nagrywania w końcu znalazłam w sobie pokój, aby mój humor był dobry.
Występowałam jako piosenkarka od czasu mojej ostatniej dramy aż do tej roli. I to jest czas aby zmienić się z piosenkarki w aktorkę, albo jeżeli chcesz w chwilowo inny charakter. W porównaniu z moją ostatnią dramą umiem lepiek kontrolować siebie i mam większe pole do popisu. Reżyser również powinien wytykać mi moje błędy i uczyć mnie jak powinnam robić coś poprawnie. To daje mi dużo inspiracji. Myślę, że to pomaga grać mi bardziej naturalnie i daje mojemu charakterowi więcej realności.
Q: Jak myślisz, kto gra najlepiej?
Vic: My będziemy oglądać gre nas wszystkich, ale nie możemy sobie na to pozwolić aby pilnie śledzić gre innych osób ponieważ jesteśmy bardzo zabiegani. Nie ma to nikogo najgorszego i najlepszego ponieważ każde z nas gra inaczej. W tej dramie 100 aktorów gra na 100 różnych sposobów.
Eng trans: Song Qian Bar
Pol Trans: handsomeurii@affxtionpoland
Via: functionlove.net
Aff(x)tion Poland 